Vrijdag 25 november. Langzaamaan worden we wakker, een goede douche en ontbijt verder pakken we onze spullen bij elkaar en rijden terug naar het centrum van Rundu. Eerst maar eens onze lekke band laten fixen. Bij de lokale bandenshop blijkt dat geen enkel probleem. Binnen een half uur is de band geplakt en kunnen we verder. Op naar het internet cafe, we hebben inmiddels aardig wat verhalen geschreven dus deze moeten online komen te staan. We kunnen de lezers natuurlijk niet te lang laten wachten 😉 Als we na anderhalf uur buiten komen blijkt er een nare verrassing. Dezelfde band die net is geplakt staat wel erg laag… Hmm, dus weer terug naar de bandenspecialist. Wiel eraf, band eraf… en ja hoor in de 500 meter die Ester heeft gereden naar het internetcafe heeft ze de band lek gereden. Toch knap! Gelukkig valt het nog onder de garantie dus deze keer is het kostenloos 🙂 Bij de supermarkt slaan we snel nog even wat eten in en gaan dan op weg naar de Caprivi strip. Deze vreemde punt in het noordoosten van het land is slechts een uitschieter naar de grens met Zambia. Dit is in het verleden zo ingedeeld omdat beide landen graag een directe verbinding met elkaar wilden in verband met de handel. In deze strip ligt ook nog een wildpark en hier zitten ook nijlpaarden. Aangezien we gister al een goed op weg zijn gekomen naar Rundu is het nu slechts 200 km. We zoeken een campsite in de lonely planet en er is gelukkig nog plek. Aan de rand van de rivier hebben we echt een fantastisch plekje, op de achtergrond hoor je de nijlpaarden (hippo’s) brullen en plonsen in het water. Super! Het meeste grappige aan deze plek zijn wel de toiletten en de douches. De toiletten kijken uit over de rivier en ze hebben er een troon van gemaakt zodat je koninklijk je behoefte kan doen. De douche is een jungle douche, Je staat letterlijk in een omheining van 5 meter in het rond tussen de planten en bomen te douchen. De douchekop is een emmer met gaatjes aan de onderkant die 4 meter hoog in een boom hangt en nog warm water ook nog dmv zonne energie.. Wat een idee! Bij het vuur genieten we van onze laatste braai in Namibië en in de bar drinken we daarna nog een biertje. Proost!
Zaterdag 26 november. ‘s Ochtends is het uitzicht al net zo prachtig! Helaas zien we de hippo’s niet meer. Na het ontbijt rijden we dan ook verder richting Katima Mulilo, zo’n 100 kilometer voor dit plaatsje ligt er nog een prachtige camping in het natuurpark. We betalen bij het lokale ranger station voor onze permit en dan kunnen we ons nog even uitleven in de 4×4 stand. Het blijft toch echt superleuk om over “wegen” ter rijden wat eigenlijk geen weg is… 😉 Langs het pad dat 14 kilometer is spotten we nog een olifant en diverse andere antilopes en springbokken. Ook deze campsite ligt echt weer geweldig! Aan de waterkant hebben we een zeer goed plekje, de campsite heeft ook een lookout toren om wild te spotten. Als we de lunch op hebben lopen we hier even naar toe om te kijken. Het is nog vroeg, 3 uur dus nog geen wild te zien. Van de campsite manager krijgen we de tip om het pad nog een aantal kilometers verder te rijden naar de Horse Shoe. De bocht in de rivier lijkt op een hoefijzer, zodoende. Hier schijnt veel wild te komen drinken aan het einde van de middag. Zo gezegd zo gedaan, we rijden een heel stuk maar zien slechts een stelletje apen en springbokken. Dat valt toch een beetje tegen… Op de terugweg komen we 2 safari auto’s tegen van een lodge en snel vragen we of ze weten waar de leeuwen zitten, dat weten ze niet maar ze hebben wel net 2 luipaarden gezien. De ranger probeert zo goed mogelijk uit te leggen waar en dus gaan we die kant op. Alle bomen en laag hangende takken worden afgespeurd maar 3 kwartier later nog geen luipaard gezien. Zou het na Khaudum weer een deceptie worden? We rijden weer langs de campsite naar het hoefijzer, ineens ziet Ester iets in een ooghoek. Ietsje terug en daar staat een enorme hippo op het droge gras te eten. Zelfs met onze zoomlens is dit nog iets te ver weg…. Ach je hebt niet voor niets een 4×4 dus dwars door de rimboe tuffen we richting het dier. Zo dat is stukken beter 🙂 Nu kun je het tenminste zien zonder verrekijker…. We maken wat leuke foto’s en gaan dan weer verder. Helaas zien we bij bocht in de rivier weer geen wild maar als we terug rijden zien we tussen de bomen door nog 3 giraffen. Geweldig toch? Iets verderop als we de bocht omgaan zie ik ineens 2 leeuwen op het gras liggen….. Whoohh!! Top! Dat wilden we toch graag zien. Ze hebben alle tijd en blijven ons een beetje aankijken, gelukkig doen wij niet veel anders! Snel maken we een paar foto’s en proberen dan met de auto dichterbij te komen… Daar trappen ze niet in… Binnen een mum van tijd verdwijnen ze in de struiken. Wauw zien we dat toch nog mooi even op onze laatste gamedrive door het park! Op de campsite maken we een vuurtje en genieten van de pasta. Op onze laatste avond in namibië proosten we op de leeuwen!!!
Zondag 27 november. Vanochtend hebben we alle tijd. We hoeven vandaag nog maar 120 kilometer en dan kunnen we onze 4×4 weer inleveren ;-( We ruimen de spullen op en genieten van een pannekoek ontbijtje met vers fruit. Dan kan de tas weer ingepakt worden. Tja dan blijkt dat het toch weer stouwen is om alles erin te krijgen… Als alles weer in de auto zit rijden we terug naar de grote weg. Op de zandweg maken we nog wat leuke foto’s van ons bovenop het dak van de auto. Echt super! Het enige dat we dan nog hoeven te doen is naar Katima Mulilo rijden, onderweg lunchen we nog even. Als we de auto staan af te tanken heeft de chauffeur ons al gezien. Hij zal de auto in 2 dagen weer terug rijden naar Windhoek, de afgelopen 2 dagen heeft hij in de bus gezeten om hier te komen. We nemen de papieren door en controleren of alle spullen er nog zijn. Gelukkig hebben we niets gehad met de auto dus geen extra kosten! Mooi! Je gelooft het niet maar de afgelopen 20 dagen hebben we 6400 kilometer door Nambibië gereden!!!! Dat hadden wij in ieder geval niet gedacht… Toch was het prima te doen! De chauffeur zet ons niet veel later af bij de grens en dan moeten we weer op de oude vertrouwde manier verder, het openbaar vervoer / liften! We halen onze stempeltjes en een taxi is dan snel gevonden, het blijkt dat er om vijf uur een bus gaat vanaf de grens naar Livingstone, mooi daar willen wij ook heen. We kopen de kaartjes en na een Zambiaans kwartiertje ( 3 kwartier 😉 ) vertrekt de bus dan toch. Het is al donker als we in Livingstone aankomen. Jammer genoeg is het ook niet meer droog… In de regen zetten we snel ons tentje op en dan bestellen we in de bar wat te eten. Met een Zambiaans Mosi biertje proosten we op het geweldige Namibië!!
