Guatemala!!

Woensdag 27 januari:
om 05.40 uur gaat de wekker. Wat een tijd, en wat is het nog donker en koud. We zijn blij met onze warme douche. Ontbijten kan pas vanaf 07.00 uur dus die slaan we over. We pakken een taxi en om 06.45 uur staan we op het busstation. Het is net iets na zevenen als de bus vertrekt. Keurig volgens planning en speciaal voor ons want werkelijk de hele touringcar is verder leeg. Halverwege stappen er nog twee toeristen in, Russen blijkt later.
Het is ruim drie uur naar de grens van Guatemala. Dus om iets na tienen staan we bij de immigration om ons stempeltje te halen om Mexico te mogen verlaten.

Met een taxi en die twee Russen laten we ons 4 kilometer verder brengen. Naar de grens van Guatemala. Zonder moeilijkheden komen we binnen. En Ruud is blij met zijn volgende stempeltje!!
Eerst maar eens op zoek naar een pinautomaat want de wisselkoersen die ze hier op straat bieden zijn wel heeel slecht. Het is een gezellige drukte op straat en nadat we de weg gevraagt hebben naar een ATM hebben we geld. Nu op zoek naar het busstation. Ook dat gaat gemakkelijk en voor we het weten zitten we in een zo’n oude Amerikaanse schoolbus en ligt onze bagage op het dak. Op goed geluk want we weten niet zeker of we in de goede bus zitten. We zullen zien.
Een hobbelige tocht later, waarom liggen hier zoveel enorme drempels op een doorgaande weg, worden we op een kruising uit de bus gezet. De bagage ligt naast ons. Enkele behulpzame mannetjes pakken onze bagage en gooien die op het dak van een andere bus. We stappen ook maar in. Wel zo handig hè dat wij naar dezelfde plek gaan als onze bagage gaat! Al met al zijn we zo’n anderhalve minuut verder en zijn we weer op weg. Geen idee waar we zijn, en al helemaal niet waar we heen gaan. Het blijft spannend. We eten maar even een broodje (zo slim waren we wel om iets mee te nemen) en regelmatig grijpen we ons vast omdat de bochten je werkelijk alle hoeken van de bus laat zien. Het is uiteindelijk kwart over drie als hetzelfde behulpzame mannetje ons wenkt dat we uit moeten stappen. Onze bagage gaat van het dak en ze wijzen naar de overkant van de straat. Bus bus, roepen ze nog en weg zijn ze.
Prioriteiten stellen nu, eerst een toilet. Heb er werkelijk buikpijn van zo ondertussen. We vragen wat rond en belanden bij een toilet. Nou ja, toilet, zo ranzig heb ik het al lang niet meer gezien. Even overweeg ik de buikpijn voor lief te nemen maar stroop dan mijn broekspijpen op en waag me naar binnen. Ondanks alles lucht het op! Ruud komt met dezelfde blik terug als ik eerder deed.
Op naar de overkant van de weg. Voor je iets kan zeggen ligt je tas op het dak van de volgende bus en zit jij er al in. Iedereen knikt als je de plaats van bestemming probeert uit te spreken; Chichicastenango. Tot nu toe is alles goed gegaan, zal dat laatste stukje ook wel goed komen. Vol vertrouwen ploffen we neer!
Via een stijle weg vol met haarspeldbochten staan we een half uurtje later in JAWEL Chichicastenango. Dat hebben ‘we’ toch maar weer mooi gedaan. En het is pas half vijf…
Het eerste hotel wat we langs gaan is prima. We droppen de bagage en lopen de stad in. Beetje struinen nu het nog licht is.
Nadat we iets warmers hebben aangetrokken lopen we terug de stad in. Ons inmiddels vaste ritueeltje start weer. En cocktailtje met nacho’s. Heerlijk genieten…
Eten doen we in een ander restaurantje. Geen taco’s of fajita’s voor Ruud dit keer. Ik geef die Guatemalezen (of hoe die mensen hier mogen heten) wel een kans. Tortilla’s met groente, een bonendrapje en quacamole. Heel smaakvol is het allemaal niet maar het vult.
Eénmaal op de kamer terug kijken we nog eens naar de planning. Waar we toch dat dagje kunnen inlopen. De kou ‘s avonds vinden we echt niet leuk meer. Bovendien hebben we een tip gekregen om in Belize nog iets leuks te doen naast het op het strand liggen maar dat kost een dag..! Het kost een uurtje maar dan is wederom de planning rond. Het past!
Tevreden dat alles weer volgens planning is verlopen, en verbazend dat reizen toch zo gemakkelijk gaat en dat alles altijd weer goed komt, vallen we in slaap. Een lange nacht dit keer!!

About the author