Italy, here we come!

Zondag 25-08-2013 Na een dagje pakken staat de auto volgeladen klaar om te vertrekken. Nadat we de laatste spullen bij een hebben geraapt en Stan schoon in de kleren zit vertrekken we, 08.40 uur. Het is druilerig weer, op naar de zon… Op de eerste parkeerplaats in Duitsland, we zijn toch al snel een 20 minuten onderweg, stopt Ruud. Dakkoffer check, haha. Het ding zit muurvast maar Ruud vertrouwd het niet. Maar alles klopt. We kunnen verder. Hoe verder we rijden hoe belabberder het weer. Het giet echt pijpestelen! Dat vakantiegevoel is in ieder geval ver te zoeken. En in plaats van de vertrouwde picknick stops, zoals we die gewend waren van jàààren geleden en het ultieme vakantie sfeertje geven, doen we onze stops in de restaurants bij een tankstation. Wel zo droog! De rest van de dag blijft het met bakken uit de hemel vallen. Gelukkig hebben we een voorbeeldig kind. Stan is echt zo lief! We brengen de tijd door met spelen, zingen en slapen. En op zijn tijd natuurlijk eten. Rond 19.00 uur zitten we net onder Basel, Zwitserland. Prima tijd om te stoppen. We zitten over de helft. We vinden een Ibis hotel met restaurantje. Heerlijk eten, om 22.00 uur ligt iedereen op bed. Stan is erg onrustig en woelt het hele bed door. Ik doe echt geen oog dicht en haal hem 4x tussen het matrasje en het flexible buitenstof vandaan. Gevaarlijk hoor. En dat voor een officieel babybed. Het wordt ochtend. Na een uitgebreidt ontbijt waar Stan brood en meloen meesnoept gaan we op pad.

Maandag 26-08-2013 Weer zitten we om 08.40 uur in de auto. Opnieuw een lange dag die uitstekend verloopt. Alleen een licht vertraagde lunch die Stan ons niet in dank afneemt. Maar ja, als je op de ring van Milaan rijdt heb je iets anders aan je hoofd dan eten, haha… ‘s Middags slaapt onze smurf nog even. Met een beetje geluk halen we in één ruk .. helaas. Drie kwartier voor ons einddoel heeft Stan het gehad. Toch maar even stoppen. Het is 17.00 uur. Een voeding erin en weer verder, met een druk en tevreden kletsend mannetje op de achterbank. Om 18.15 uur bereiken we San Baronto. Niet veel later zitten we in onze stacaravan. Een prima plek! We legen de auto en warmen ons soepje op. Stan krijgt voor het gemak een potje Olvarit. Dachten we.. haha.. de fijnproever haald z’n neus op. Trekt vieze gezichten en de lipjes houdt hij na enkele happen stijf op elkaar. Een machtig gezicht. Koken we toch niet voor niets zelf! De soepstengel peuzeld hij wel helemaal op. En na de voeding ligt hij keurig om 21.45 uur in zijn bedje, een veilig Prenatal bedje! Ook mama gaat vannacht weer lekker slapen…

Dindag 27-08-2013 We slapen uit tot 07.30 uur. Stan zelfs tot 08.15 uur. De slaapkop had nog wat in te halen. Na een rustig ontbijtje en de fruithap gaan we boodschappen doen. Lunchen en naar bed. Tenminste, mijn mannen. Beide slapen de middag weg. Ik ruim ondertussen op en richt ons verblijfje in. Daarna plof ik met een boek op de veranda…. Hmmm Vakantie!!! We redden het nog net om in de laatste zonnestralen een duik in het koude zwembad te nemen. Brrrr, als Stan zijn lipjes blauw verkleuren maar nog steeds lachen, is het tijd om terug te keren naar de caravan. Eten, afwassen en voeden. Uitgeput valt Stan in slaap. Het is 21.15 uur. Wij lezen nog wat en kijken heel globaal naar een planning. Ach, morgen weer een dag. ‘t Is immers vakantie.

Woensdag 28-08-2013 Vanochtend besluiten we naar Pistoia te rijden. Een redelijk dorp hier zo’n 30 minuten vandaan. Het is marktdag dus een gezellige drukte. De markt zelf is niet heel bijzonder. Veel kleren en de gebruikelijke tierelantijntjes. Op het plein in het centrum staat een prachtig bouwwerk, een baptistry en een kerk. We  bekijken de kerk van binnen en worden dan naar een ijssalon getrokken. Echt Italiaans schepijs… zalig! Stan kijkt ons met grote ogen aan. Vertederend en hartverscheurend. Tegen alle regels in, geven we hem een hapje, en nog één. Dan een likje, en nog één. Haha.. hij trekt een vies gezicht maar de mond gaat gewoon weer open. Waarschijnlijk is het de kou waar ie aan moet wennen. Heerijk vindt hij het en blij dat hij ervan wordt…!! Hij brengt zijn handjes genoeglijk bij elkaar en grijnst naar ons met een tevreden lachje. Dat heeft hij toch maar mooi voor elkaar. De eerste keer ijs en nog echt Italiaans ook. De bofferd! Tijd om terug te keren naar de camping. Eten en slapen. Aan het eind van de middag weer even zwemmen. Voor je het weet is ook deze dag voorbij.

About the author