Pisa

Dinsdag 3-9-2013. Vandaag staan we op tijd op. Het weer is heerlijk! Brood halen, Stan onder de douche en daarna snel in de auto. Alle items die we mogelijk nodig kunnen hebben vandaag worden meegenomen. Het is ongeveer een uurtje rijden naar Pisa, halverwege is Stan er klaar mee. We stoppen even op een parkeerplaats en op een stoeprandje gaat de fruithap zonder enige moeite erin! Eigenlijk gaat dit altijd zeer makkelijk want Stan vindt fruit heerlijk. Het is nu nog ongeveer 15 minuten rijden dus goed te doen. We vinden een parkeerplekje langs het spoor en het mooiste van alles is dat het ook nog eens gratis is. Top toch? We wandelen rustig naar het centrale plein, overal zien we al souvenirstandjes en eettentjes. Als we door de stadspoort gaan verschijnt daar ineens de grote kerk met daarachter de scheve toren van Pisa. Wauw! Indrukwekkend! Het is er superdruk maar doordat er om de gebouwen een groot grasveld ligt oogt het toch zeer rustig. Mooi. Bij de kassa kopen we een de toegangskaarten voor de verschillende objecten. Het beklimmen van de toren slaan we over, helaas, kinderen onder de 8 jaar mogen er  niet in dus dan zouden we om de beurt naar boven moeten gaan. We slaan het dus maar over. We lopen naar de Baptistry en gaan naar binnen. Het is een erg hoog en groot gebouw, je kunt zelfs nog naar de 1e verdieping wat een soort balkon aan de binnenkant is en je uitkijkt over de zaal. Ineens gaan alle deuren dicht en loopt er een dame naar het midden. Het wordt doodstil en ineens begint ze te zingen…. Wauw wat een akkoestiek! Het galmt echt flink wat keren na. Net zo snel als het begon is het ook weer afgelopen en de rumoer van stemmen steekt weer op. We lopen dan naar boven, Stan zit nu bij Ester in de draagzak. Hij vindt het allemaal weer geweldig, kijkt alle kanten op en hoort mama hijgend bovenkomen… Wat een conditie! 😉 We bekijken alles en lopen dan naar buiten toe. Buiten in de schaduw van de Baptistry ploffen we neer in het gras, Stan krijgt zijn boterham en voeding en ondertussen eten we zelf ook even een broodje. Heerlijk zo half liggend in het gras. Als het eten op is lopen we verder naar de grote kerk, de Duomo. Binnen is het allemaal weer pracht en praal, wat een schilderingen en beelden zeg. Toch is het van de buitenkant mooier dan van binnen, aangezien Stan weer eens luid begint te brabbelen gaan we snel weer naar buiten. We lopen door naar de Camposanto, dit gebouw dat naast de kerk staat is een kerkhof uit de zoveelste eeuw… Sorry weet het allemaal niet precies meer… 😉 Niet heel erg interessant. Weer een hoop beelden en schilderingen. Buiten lopen we dan om de duomo heen en daar staat ie dan… De scheve toren! Het is toch een vreemd schouwspel maar prachtig om te zien. Overal zien we mensen de cliché foto’s maken alsof ze de toren tegenhouden… tssss…. En ja hoor! Ook wij kunnen het niet laten en sluiten aan bij de rest van de menigte om een zelfde soort foto te maken. Toeristen zijn toch wel voorspelbaar hé? Het aangrenzende museum gebruiken we voor een sanitaire stop. Wel maken we vanaf het balkon nog wat mooie foto’s van de toren van Pisa. We verlaten vervolgens het plein om de stad verder in te lopen, door smalle straatjes en pleintjes komen we in een leuke winkelstraat en warempel zien we hier een prenatal…. Aangezien Stan nog geen bord heeft kiest hij hier zelf zijn eigen bord en bestek uit. Dit gebeurd natuurlijk door papa en mama en het enthousiastme van Stan op de verschillende verpakkingen. Geweldig! ‘s Avonds vindt hij het in ieder geval prachtig en speel ruim een kwartier met het bord voordat ie naar bed gaat. Buiten kunnen we natuurlijk de geletaria niet overslaan! Op een terrasje kopen we even een drankje. Toch vreemd hoor, als je het blikje fris meeneemt betaal je 2.50 maar als je het op het terras opdrinkt betaal je 4.50? Jaja, het zal wel…. We slenteren hierna nog even door de stad en besluiten dan om een pizza te eten. Op een terrasje met uitzicht op de toren gaan we zitten en bestellen een pizza. Wanneer de pizza komt laten we snel het eten voor Stan opwarmen. Niet veel later komt een ober met een servet over de arm het courgette prakje terugbrengen op een dubbel bord! Tjonge jonge, zo lijkt onze eenvoudige prakje wel een 5 sterren gerecht. Stan vindt het allemaal best als hij zijn eten maar krijgt. Ondertussen eten we onze niet al te beste pizza (dat weet je eigenlijk als je dicht bij een toeristische trekpleister gaat eten)  op en lopen dan terug naar de auto. Stan peuzelt met zijn  hele bovenlichaam nog op een soepstengel. Moe maar voldaan zetten we hem in de auto en hij valt binnen de kortste keren in slaap! Heerlijk rustig rijden we terug en op onze veranda besluiten we de dag met een drankje!

Woensdag 4-9-2013. Vandaag is het weer een relax dag en veel verder dan een beetje zwemmen, relaxen, eten komen we niet. Stan slaapt tussen de middag weer een gat in de dag en ‘s middags vindt hij het weer heerlijk in het zwembad. De dag vliegt weer voorbij en voordat je het weet is de dag al weer om.

About the author