Bridges & Arches

7 september. Wat was dat super gisteravond! We lagen nog maar net in het tentje en de baby liet al van zich voelen. Met onze handen op Ester dr buik voelen we diverse malen iets bewegen, geweldig! Vanochtend zijn we ook weer mooi op tijd. Een douche en een ontbijtje later zijn we weer onderweg. Vandaag is het de bedoeling om richting het national park Arches te komen. Snel nog even wat inkopen bij de supermarkt en natuurlijk wat ijs voor in de koelbox. Twee uur later staan we via een mooie route in het Capitol Reef NP. Het is slechts een klein park… Er zijn een aantal wandelingen en er is een scenic route die gereden kan worden. We besluiten om maar niet in de brandende zon te gaan wandelen dus wordt het de scenic route. Slechts een paar mijl gereden komen we beide tot de conclusie dat het eigenlijk niet heel erg prachtig is… Hmm we maken de route af en rijden dan terug naar het bezoekerscentrum, we lunchen in een boomgaard en na een sanitaire pitstop rijden we weer verder. Het is echt een maanlandschap waar we doorkomen. De uitzichten zijn prachtig en in de buurt van Hite kruisen we de Colorado rivier. Aan het einde van de middag komen we aan in het Natural Bridges National Monument. In dit park zijn 3 bruggen in de rotsen die spontaan zijn ontstaan door het water en de wind. Tja wat gaan we doen…? Eigenlijk als we ze willen bekijken moeten we hier ook overnachten. Er is een campsite, echter is er geen water… hmm even twijfelen later besluiten we om er te blijven. We zetten ons tentje op en rijden dan naar één van de bruggen. Zo aan het einde van de middag hebben we nog wel tijd om de korste route te lopen naar de Owachomo bridge. Het is slechts 20 minuten voor we eronder staan. Toch knap dat zoiets in de lucht blijft hangen. Het is ten strengste verboden om over de brug te lopen dus maken we maar een foto waarop lijkt dat Ester erop stapt! Haha… Op de capmsite blijken bij terugkomst alle plekken vol te zijn. Wauw dat hadden we toch niet verwacht. We koken ons bruine bonen potje in een vuurpit. Je moet toch wat hé als het waait! De afwas wordt met slechts enkele druppels water gedaan en het wordt nog schoon ook. We lezen hierna nog wat en als we even ons led lampje uitdoen… Wat een sterren aan de hemel zeg! Dat zie je niet zo vaak. Het is hier echt stikdonker dus je ziet zelfs de melkweg. Onder deze sterrenhemel vallen we later langzaam in slaap… 8 september. Vroeg worden we al wakker van onze mede camping genoten, tijd om ook op te staan dus! Snel ff douchen…. Euhm.. 3 druppels water in je gezicht en lekker ontbijten in het zonnetje! Heerlijk! We pakken het tentje in en als alles weer in de auto zit gaan we op het naar de Sipapu bridge. We zetten de auto op de parkeerplaats en beginnen het tochtje bergafwaards. Het is een super lekkere wandeling. Via diverse trappen en houten ladders klauteren we naar het dal van de droge rivier en een uurtje later staan we onder de brug. Fantastisch! Strak blauwe lucht erachter dus mooi voor de foto’s. Maarja… Waar gedaald wordt moet ook weer…. Dus beginnen we aan de klim omhoog. Via dezelfde ladders gaat het gestaag weer omhoog. Halverwege is er nog een mooi uitzichtpunt om wat foto’s te maken. Tja… niemand in de buurt en toch met z’n tweeën op de foto. Ester gaat vast zitten ik stel de zelfontspanner in en dan even een sprintje….. Ja! Net optijd! Zo herhalen we hetzelfde trucje een paar keer en lopen dan weer omhoog richting de kloof rand. Bij de auto zijn we beiden tevreden. Een heerlijke wandeling zo ‘s ochtends. Wederom een sanitaire pitstop bij het bezoekerscentrum en dan in de auto naar Arches NP. Onderweg wordt de tank nog even gevult en de ramen gezeemd. Dat was wel nodig. Halverwege de middag komen we er aan, tegenover Balanced Rock eten we even een broodje en rijden dan naar het startpunt van de wandeling naar Delicate Arch. In de folder worden we al gewaarschuwd voor uitdroging dus nemen we flink wat water mee… We zijn nog niet goed en wel onderweg of we worden ingehaald door een parkranger met een helm en een enorme rugtas. Het blijkt dat er iemand halverwege uitgedroogd is en van de berg gehaald moet worden. Hmm.. Das niet goed. We lopen rustig door bergop en komen langs de ranger bij het slachtoffer. De oudere vrouw zit rustig op een krukje maar kan nauwelijks nog lopen. Samen met haar man wordt ze naar de schaduw gebracht en de ranger geeft al aan dat hij zuurstof bij zich heeft. We laten het verder en lopen door naar de boog. Als we om de rots heenkomen zien we de arch (boog) al staan. Wauw wat een prachtige locatie. Op de rand van een ravijn staat deze prachtig! We genieten even van het uitzicht en maken een paar leuke foto’s op de rand met in de achtergrond de Arch. Ff zitten en wat drinken… Hebben we wel verdiend. De terugweg is gelukkig een stuk makkelijker, af en toe een klein heuveltje en verder bergaf. Tot onze verbazing staan bij de vrouw die uitdrogingsverschijnselen had inmiddels 12 reddingswerkers. Het kan snel gaan! Ze lijkt verder wel aardig in orde maar heeft inmiddels wel al een infuus. We houden het voor gezien en lopen rustig verder. Toch kunnen we het niet laten af en toe even om te kijken… 😉 We zien de vrouw op een brancard waar een wiel onderzit achterons de berg afkomen begeleid door de rescue medewerkers. Tja zo denk je een stukje te wandelen en zo kom je in een brancard de berg af. Die heeft thuis in ieder geval een sterk verhaal te vertellen. 🙂 We wachten het niet verder af en lopen naar de auto, door naar de volgende boog. De Landscape Arch. Deze is gelukkig wat minder ver maar zeker ook veel minder indrukwekkend. 45 Minuten later zijn we weer terug en als we het park uitrijden kijken we nog snel even naar de North en South Gate voordat we in Moab een camping uitzoeken. Eerst nog even langs de supermarkt om wat te eten te kopen. Ze hebben we heerlijk vers stokbrood en samen met een soepje en sla is dit onze voortreffelijke avondmaaltijd. Eindelijk is daar dan aan het einde van 2 zweterige dagen een heerlijk douche. Dat doet een mens goed. Moe maar voldaan vallen we hierna in slaap!

About the author