Inca Trail en dagje Sucre

Dinsdag 25 augustus 2009
We hebben een tour geboekt voor vandaag. We starten om 08.30 uur bij de Nederlandse Florin. Eerst een fatsoenlijke bak koffie. En een thee voor mij natuurlijk. En er zijn nog twee nederlanders (Loek en Nina) die meegaan dus da´s wel gezellig. In een luxe 4×4 gaan we op weg. Al snel zijn we de stad uit en is het zandhappen. De wegen hier…

We stijgen naar 4100 meter. Vanaf hier lopen we een Incatrail, gelukkig alles bergaf naar 3100 meter. Zo kunnen we onderweg ook nog wat info uitwisselen en de zin en onzin van het leven bespreken. Af en toe vergeten we van het prachtige uitzicht te genieten. Want mooi dat is het. Gigantische vergezichten over de vallei, indrukwekkende kleuren van de bergen en smalle paadjes er tussen door. Goed twee uur later staan we een kilometertje lager en wacht onze 4×4 op ons. Hij brengt ons naar een riviertje waar we van onze lunch genieten. Een stokbroodje gezond. Die nederlanders weten wel wat lekker is… Hihi…

Na de lunch weer de auto in en verder. We rijden naar een krater met een diameter waar onze camera moeite mee heeft. Enorm. Gelukkig al tijden in ruste, zo rustig dat er een volledig dorp in is gebouwd. We nemen een kijkje en lopen een eindje tot de waterval. Waarschijnlijk erg indrukwekkend in het regenseizoen maar zo.. we hebben ze beter gezien. Het is wel fascinerend om te zien dat de kinderen in dit dorp les krijgen aan de rand van het smalle stroompje water. Ze leren hier hun handen en voeten te wassen. Links staan ouders de was te doen en her en der staan koeien en geiten. Zie hier maar eens schoon te worden. En dan gedurende het droogseizoen alleen je handen en voeten he, in het regenseizoen mag je volledig onder de waterval. Wat een geluk!

De terugweg is lang en stoffig maar in de Florin staat ons een biertje met bitterballen te wachten. Zelfgemaakt.. heerlijk. Een goede afsluiting van een geslaagde dag.

We nemen afscheid van Loek en Nina en begeven ons naar het hostel. Lekker douchen en dan de stad in voor ons avondeten. Joy Ride Café is ons aangeraden. En dat blijkt. We kunnen heerlijk in de patio onder de heater zitten. En het eten, fantastisch!

Het is laat als we ons bedje vinden.

Woensdag 26 augustus 2009

We slapen uit, redden het nog net om het ontbijt tot half 10 mee te pakken. Vandaag nog een hele dag de tijd om Sucre te verkennen. Er staan nog twee dingen op de planning. We beginnen in een museum. Hier vinden we wat info over de geschiedenis van Argentinie. Tenminste als er engelse vertaling was geweest! Toch nog steeds lastig dat spaans. We kijken plaatjes, doen net of we het snappen, zeggen dank je wel en gaan weer. Het was een mooi gebouw…

We nuttigen maar weer eens een drankje in het park.

Strak blauwe hemel, zonnetje, 24 graden en alle tijd. ´t Is net vakantie!

Toch nog even een ferme wandeling tegen de berg op om naar het uitzichtspunt te gaan. Wat een drukte daarboven zeg. Er is een of andere preek bezig. Het uitzicht valt tegen, niet veel meer dan we eergister vanuit de kerktoren hebben gezien. Dus na wat prularia (genoeg te koop) te hebben bekeken lopen we weer naar beneden. Ploffen met een drankje neer op een bankje in de Plaza. Wat een rust. Even later zien we onze duitse reizigers hetzelfde doen aan de andere zijde van de Plaza. Toch nog even bijkletsen dan. Zij gaan om 19.00 uur met de nachtbus naar La Paz, wij mogen een uurtje eerder met de nachtbus naar Villazon, op de grens met Argentinie.

Keurig op tijd staan we op het busstation, waar het krioelt van de mensen. We dachten even dat we de enigen waren die zo gek zijn om een nachtbus te pakken maar gelukkig er zijn vele zielen met ons…

Het wordt een koude, nee zeer koude hobbel de bobbel nacht met af en toe een oog dicht…

About the author