Woensdag 18 mei. We staan iets later op dat gepland, hmm das niet zo handig want we willen vanochtend de silver pagoda bezoeken bij het royal palace. Deze is echter op 11 uur alweer gesloten. Dan maar zonder ontbijt er direct met de tuktuk naar toe. Bij de kassa hangt een bordje dat het royal palace gesloten is, de pagode kunnen we wel bezoeken maar je moet nog het hele bedrag betalen. Laat dan maar… We vragen nog of het paleis morgen wel geopend is maar dat weten ze niet… Onbegrijpelijk. In het drukke stadsgedeelte langs de rivier eten we bij een tentje een ontbijtje en lopen dan verder naar een boedhistische tempel waar een wenkbrauwhaar van Boedha in een beeld zou liggen. Als we de tempel binnen willen wandelen zit de deur op slot. Geen probleem, er komt direct al een mannetje met een sleutel aangelopen. Binnen steekt hij meteen de wierrook en kaarsen aan en in een korte ceremonie worden we geheiligd…. of… tja geen idee wat hij zei.. 😉 Als het ritueel voorbij is moeten we natuurlijk de heilige boedha danken met een gift. Nou 1 dollar is volgens ons wel genoeg. Het geld in Cambodja is een beetje vreemd trouwens, ze hebben een eigen munteenheid, de riel maar eigenlijk wordt alles met Amerikaanse dollars betaald. Als je dan wisselgeld terug krijgt is het weer in riel. Lekker makkelijk dus… Vervolgens bezoeken we de markt en hierna nog een andere wazige tempel. Dan vinden we het mooi geweest en gaan we richting het hostel om een duik te nemen. ‘s Avonds gaan samen met Michiel de stad in om te eten. Natuurlijk met de tuktuk. Wat een uitvinding is dit zeg. Een brommertje met een aanhanger waar 4 mensen in kunnen. Super handig en snel bovendien. Het handigste is nog dat ze op elke straathoek staan dus als je vervoer nodig hebt hoef je maar te wenken…
Donderdag 19 mei. We hebben besloten om vandaag met z’n 3en er opuit te trekken. Vanaf het hostel nemen we een tuktuk naar een restaurantje in het centrum waar ze een ontbijtbuffet hebben voor slecht 2.75 US. Das toch een stuk goedkoper dan het hostel! Vanaf hier gaan we vandaag de Tuol Sleng (ook wel genoemd S21) gevangenis en de killingfields bezoeken. Wat hier in de jaren 70 gebeurd is is echt gruwelijk. Begin jaren 70 kwam Pol Pot aan de macht, hij hernoemde het land naar Democratich Kampucha en wilde er een agrarische staat van maken. Alle mensen die in de stad woonden werden het platteland op gestuurd om te werken. Sprak je een 2e taal, droeg je een bril of was je hoogopgeleid dan werd je als bedreiging gezien en werd je opgepakt. Veel van deze mensen gingen dan naar de Tuol Sleng gevangenis waar ze mishandeld en gemarteld werden. De klaslokalen van de voormalige school werden omgebouwd tot 1 persoons cellen waar mensen op een vierkante meter werden opgesloten. Ze werden op de meest gruwelijke methodes gemarteld waarbij het veel met zweepslagen en verdrinking te maken had. Mensen werden gemarteld tot ze flauw vielen en werden dan op de kop in een bak rioolwater weer opgeschrikt. In de voormalige gevangenis krijgen we een indruk van de gevangenen en vele foto’s van wat er gebeurd is. Het is echt gruwelijk. Het vreemdste van alles is nog dat de 4 hoofdverantwoordelijken nog steeds niet veroordeeld zijn. Vanaf hier werden de gevangenen met het verhaal dat ze verplaatst werden naar een andere gevangenis op transport gezet. Helaas ging het net zoals bij de nazi’s. Gevangenen werden naar de KillingFields gebracht. Wij pakken ook de tuktuk hiernaar toe. Op de killing fields werden de mensen dan geboeid en geblindoekt aan de rand van een massagraf gezet en werden ze op de gruwelijkste manieren omgebracht. Omdat mensen niet mochten weten wat er hier gebeurde werd dit ‘s nachts gedaan. Ook wilden ze kogels sparen dus mensen werd de keel door gesneden of net zo lang geslagen met een stok op het hoofd totdat ze neervielen. Kinderen werden tegen een boom aan geslagen totdat ze dood waren. Vervolgens werden de boeien verwijderd en de lijken in het graf gegooid. Als laatste werd er nog een chemische vloeistof overheen gegooit voor de eventueel nog levende gevangenen en om de stank te verhullen. Dit alles gebeurde met luide muziek zodat niemand ook maar het geschreeuw van de gevangen zou horen. Totaal zijn er zo 2 miljoen mensen omgebracht in Cambodja… Wat nu resteerd is slecht een gebied met vele kuilen, massagraven. Bij de ingang van de killing fields staat een glazen pagode waar vele schedels in liggen van slachtoffers. Als we rondlopen zijn sommige plekken afgezet omdat de regen het zand wegspoelt. Je kunt jezelf dan wel voorstellen wat er naar boven komt. In het museum krijgen we nog een indruk van de gruwelijke methodes. Als we terug gaan met de tuktuk zijn we er alle drie behoorlijk stil van. Het is echt onbegrijpelijk dat dit allemaal heeft kunnen gebeuren. De rest van de middag hebben we aan het zwembad doorgebracht. ‘s Avonds na het eten wil Ester nog revanche voor het verloren potje pool in Vietnam. Onder het genot van de nodige drankjes lijkt Ester te winnen maar uiteindelijk is het toch Michiel die er met de winst vandoor gaat….
Vrijdag 20 mei. Enigzins vermoeid staan we op om dan toch nog de silver pagode en het royal palace te bezoeken. Nu is het wel open dus dat scheelt. Het paleis is een beetje overdone met vele gouden details. De pagode heeft een vloer van meer dan 5000 zilveren tegeltjes en er staat een gouden boedha met duizenden diamanten. Na dit bezoek eten we snel iets en pakken dan de tuktuk terug naar het hostel. Hier worden we om half 1 opgepikt. Vanaf Phnom Penh pakken we de bus naar Siem Reap. Deze plaats staat voornamelijk bekend om natuurlijk Angkor Wat. Als we ‘s avonds rond 7 uur aankomen zoeken we het hostel op en na het eten vinden we het wel weer mooi geweest voor vandaag…
