Vervolg dinsdag 23 september ´08
De boot van 11.30 uur wordt gehaald en een uur later staan we weer aan vaste wal. Met de taxi terug naar Rivas, waar de bus naar Granada al klaar staat. Wat een chaos op dit busstation zeg. Overal lopen en schreeuwen mensen, komen er bussen bij en gaan weer weg. Behalve die van ons natuurlijk.
Wij worden nog een uurtje vermaakt door verkopers met pindarotsjes zonder chocolade, fruit, groente, drinken, horloges en verder alles wat je maar wenst! Het begint aardig op Afrika te lijken. Alleen de weg is hier veeeel beter. Een goede anderhalf uur later staan we in Granada. Eindelijk, roept Ruud, BESCHAVING!
De stad is is echt een stad met alle drukte die erbij hoort en een overvloed aan hostels. We bezoeken er twee en besluiten in nummer drie te blijven. Niet al te mooi, maar goed genoeg. We zitten even op temparatuur te komen en gaan dan de stad in. Op verkenning zullen we maar zeggen.
In een toeristen boekingsbureautje komen we een nederlands stel tegen dat net bezig is een tour te boeken voor morgen. We raken aan de klets en een goed uur later besluiten we maar dezelfde tour te doen. Kunnen we morgen verder kletsen. Nee grapje.. Deze tour gaat naar vulkaan Masaya, een nog actieve vulkaan vanwaar uit je overdag prachtige uitzichten hebt en ´s avonds lava kunt zien. We twijfelen lang, want beide in één tour is niet mogelijk. De keuze om toch overdag te gaan nemen we omdat de lava die je ziet smeulende stenen zijn op een kilometer diepte. Hoe spectaculair kan dat zijn. Bovendien is het wel gezellig om eens geen privétour te krijgen.
Na het boeken van de tour gaan we op zoek naar eten. In onze zoektocht lopen we tegen hostel vier aan. Net zo klein alleen gezelliger, schoner en goedkoper. Op ons beste spaans leggen we uit dat we voor vannacht al een plek hebben maar dat we morgen heel vroeg komen. Ze gaan accoord.
Niet veel later staan we op de hoek van een straat onze LP door te spitten als een vriendelijke Amerikaanse dame ons aanspreekt. We raken aan de praat en ze stelt voor om haar huis te laten zien. Die is namelijk vlak bij. Nieuwgierig als we zijn lopen we met haar mee. Haar man voegt zich al snel bij ons en twee blokken verder stappen we een ware villa binnen. Echt prachtig. Het eerste vertrek is groter als onze woonkamer, het tweede vertrek is half open en groter als ons hele blok, daarachter twee airco gekoelde slaapkamers met badkamers en daarachter nog een logeerkamer en een openlucht keuken. We kijken onze ogen uit. Ach ja, een tweede huisje…! We krijgen nog wat nuttige tips en een blokje chocolade waar ik nog van droom…verrukkelijk…
Ook de mexicaan waar we vervolgens eten is errug goed en met een overvolle buik belanden we in ons bedje.
Woensdag 24 september ´08
Een overvol programma vanochtend. Het gratis ontbijt slaan we over en compleet met backpack verlaten we in alle vroegte ons hostel. Op naar hostel nummer vier. We ploffen onze bagage op bed en bestellen toch hier wel een ontbijt. Ruud gaat nog snel water halen. Als hij terug komt staan de pannenkoeken al klaar. Snel opeten en dan naar onze tour.
Keurig op tijd staan we iets voor half negen op de stoep. Niet veel later arriveren Eric en Vanessa, het andere nederlandse stel. Onze gids, een goedlachse Nicaraquaan, begint meteen enthousiast met zijn uitleg over vandaag.
We beginnen in Parque National Volcan Masaya. Deze vulkaan heeft vijf kraters waarvan er één actief is. Hij rookt echt continue (en niet weinig) en in de diepte borrelt lava. Boven op het uitzichtspunt is het dan ook aan te raden niet langer dan 20 minuten te blijven i.v.m. giftige stoffen die op keel, neus, ogen en longen slaat. De omgeving is dan ook erg kaal. Onder de giftige dampen wil echt niets groeien.
De vulkaan is werkelijk indrukwekkend. We kijken, hoesten en lopen weer verder. Een indrukwekkende anderhalf uur later rijden we weg.
Masaya dorp is aan de beurt. Hier lopen we over één van de grootste souvenirsmarkten van Nicaraqua. Als je prularia wilt hebben, this is the place to be! We slenteren rond en kopen een hangmat, nog geen idee waar ie komt te hangen maar een hangmat moet er komen! Goede herinneringen moet je koesteren he!
Onze volgende bestemming is Catarina. Een piepklein dorpje vanwaar uit je het mooiste uitzicht hebt op Lake De Apoyo. Een 200 meter diep en 200 eeuwenoud kratermeer. En werkelijk, met goed weer en een beetje zon zal het ongetwijfeld prachtig zijn. Helaas, wij staan als een stel verzopen katjes naar een wazig meer te kijken. Toch wat foto´s, je bent niet voor nix een toerist, en snel terug de bus in.
Onze laatste stop voor vandaag is San Juan de Oriente, het witte dorp. Vroeger verfden deze mensen hun huizen wit met een soort lijm. Dit was goedkomer dan verf maar momenteel staan er nog slechts enkele witte huisjes. Wel staat dit stadje bekend om zijn folklore, waaronder het pottenbakken. Generatie op generatie wordt dit doorgegeven en wij krijgen een rondleiding door de bekendste pottenbakkerij. Een klein familiebedrijfje waar alle stappen worden voorgedaan. Best leuk om eens te zien.
Terug in de bus worden er nog vele reisverhalen uitgewisseld en voor we het weten zijn we terug in Granada. Het is bijna 16.00 uur. Omdat we de lunch hebben overgeslagen gaan we met z´n vieren nog wat eten. Diepgaande gesprekken over het leven gaan over en weer en bij het donker worden nemen we afscheid. Het was een geslaagde dag!
We douchen en gaan dan weer de stad in om te eten. We zijn net op weg als we Eric en Vanessa tegenkomen. Ze zitten met een ander nederlands stel (Alex en Inge) op het terras en we ploffen erbij. Al snel horen we wilde verhalen. Alex en Inge waren een paar uur later bij vulkaan Masaya, op het moment dat het regende. Door blikseminslag in de actieve krater kwamen er veel meer giftige dampen vrij en werden ze voorzien van gasmaskers! Echt ontspannen foto´s maken en rondkijken zit er dan niet meer in. Zijn we toch blij dat we de dagtour hebben geboekt!
We eten nog met zijn allen en tegen 22.30 uur gaan we met z´n tweetjes verder. Nog één biertje op het terras en dan lekker slapen!